In het water vallen

De afgelopen dagen is de training letterlijk in het water gevallen. Maandag heb ik tijdens de storm met fikse windstoten doorgewerkt aan "Glibbers op glissen".

Dat kon ik ook rustig doen, want ik zou 's avonds de eerste droogtraining van het seizoen hebben in de Munnikenpolder.

Zou, want een fikse bui rond half 8 besliste anders.

Ik was al ruim van tevoren naar de skeelerbaan van Leiderdorp gereden, daar ik op weg er naar toe nog even op ziekenbezoek was geweest.

Zodoende had ik het appje gemist, dat deze droogtraining afgevallen. Mijn looptraining voor de marathon was zodoende ook in het water was gevallen.

Dat gold ook voor gisteren. We hadden een andere oppasdag dan gebruikelijk. En een kletsnatte. Deze oppasdag speelde zich voornamelijk binnen af. Als we naar buiten gingen, was het in regenkleding. Ook deze oppasdag was in het water gevallen.

De duurzame 100

In Trouw stond afgelopen weekend een oproep om kandidaten aan te melden voor de De duurzame 100 van 2024.

Trouw zoekt nieuwe kanshebbers voor de Duurzame 100, een top voor uitblinkers die zich ‘van onderop’ inzetten voor duurzaamheid. Dit jaar - de 16e editie - gaat dat breder dan andere jaren. We zoeken naast de afvalrapers, duurzame boeren, bosbeschermers en groepen die milieuvervuiling aan de kaak stellen, ook projecten in onder andere de gezondheidszorg, op scholen, in kerken of moskee, bij sportverenigingen, in de wereld van de kunst en cultuur.

We zoeken initiatieven in de volgende tien categorieën

Wetenschap & Onderwijs
Startups & sociaal ondernemen
Klimaat & Energie
Hergebruik & Afval
Natuur
Landbouw & Voedsel
Kunst & Design
Gezondheid
Religie & Filosofie
Sport

Bij het zien van de categorie Sport wist ik, dat Zwembad & IJshal De Vliet een behoorlijk grote kans maakte om in de Top-10 van Sport te komen. Voorwaarde is natuurlijk wel, dat iemand dit energieneutrale sportcomplex nomineert voor De duurzame 100.

En waarom wachten op anderen als je het zelf ook kunt. 
Derhalve stuurde ik dit mailtje:

L.S.,

Bij deze wil ik het in oktober 2023 geopende Zwembad en IJshal De Vliet in Leiden nomineren voor een plaats in de Duurzame 100 in de categorie Sport.
Met de warmte, die vrijkomt bij het koelen van het ijs, wordt het overdekte zwembad verwarmd. Er rijdt een volledig elektrische dweilmachine, die de stroom betrekt van het dak, dat vol ligt met zonnepanelen.

Verder is er een warmtepomp aangeschaft, die 2 ton heeft gekost.
Kortom, waar de voorloper van IJshal De Vliet vrij veel energie gebruikte, net als trouwens andere kunstijsbanen in Nederland, daar verrees in de Sleutelstad een energieneutrale ijsbaan.
Ik verwijs u graag naar een artikel "Wauw!" van Carl Mureau van de KNSB, dat veel achtergrondinformatie geeft.

Kortom, op het gebied van energiebesparing is Zwembad en IJshal De Vliet een voorbeeld voor anderen.

Met (milieu)vriendelijke groet,
Bert Breed

Geen Hollen door de bollen

Door omstandigheden kwam het dit jaar niet uit om mee te doen met Hollen door de bollen. Kan gebeuren. Volgend jaar is het weer nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Er waren thuis wat huishoudelijke klussen te doen en ons wacht verder een drukke week. Hoezo, pensionado's hebben alle tijd?

Na thuis de lunchpakketten klaargemaakt te hebben, fietste ik naar de volkstuin, waar ik met Ada lunchte. Terwijl zij met haar groene vingers op de tuin in haar element was, fietste ik met een ommetje naar huis, waar ik mijn sportkleding aantrok voor een duurloop van ruim 5 kilometer door de Stevenshof, waarna ik thuis uitzwetend de finale van de Amstel Gold Race, die enigszins verrassend werd gewonnen door Tom Pidcock, kon zien.

Daarna douchte ik me, knipte mijn nagels en maakte het bed op. Morgenavond is de eerste droogtraining van IJVL en VIJL, zodat we kunnen zeggen, dat de training voor het nieuwe schaatsseizoen dan is begonnen.

Vrijwilligersfeest

Het was sinds jaar en dag gebruikelijk, dat de vrijwilligers van IJshal Leiden aan het eind van of pal na het schaatsseizoen bedankt werden met een vrijwilligersfeest met een leuke activiteit en een hapje en een drankje. Deze traditie wordt voortgezet bij IJshal De Vliet.

Ondanks dat diverse mensen afwezig waren, was het behoorlijk druk in de verenigingsruimte met zicht op de lege 250-meterbaan en het zwembad. Vanaf 5 uur waren we welkom, om 6 uur begonnen we aan de activiteit, waarvan in de uitnodiging stond, dat je stevige schoenen aan moest trekken.

Mijn aan Ada uitgesproken vermoeden, dat het curling of Bavarian curling oftewel Eisstockschiessen zou zijn, werd bewaarheid. Het werd beide. De ene helft van degenen, die hier aan meededen, begon met curling, de andere helft met Bavarian curling.
Mijn groep begon met curling, dat ik eenmaal had gespeeld bij de officiële opening van IJshal De Vliet.

Wat dat aangaat had ik een voorsprong op de anderen. We begonnen met het glijden op één knie met 2 curlingstenen. Een vrouw deed dat zo enthousiast, dat ze een buikschuiver maakte!
Nadat we de basisprincipes enigszins onder controle hadden, speelden we een een verloren partijtje tegen een ander kwartet.

Halverwege het uur wisselden we van spel en konden we ons uitleven met Eisstockschiessen. Daar ik een paar jaar lang coördinator van het Bavarian curling was geweest en het spel veelvuldig had begeleid na het zelf uitgelegd te hebben, had ik hierbij een voorsprong op de rest. Dat vertaalde zich in een tweetal gewonnen potjes.

Daarna begaven we ons van de funbaan naar de verenigingsruimte, waar we een heerlijk Italiaans buffet kregen voorgezet. Onder het eten konden we gezellig bijkletsen met diverse bekenden. Al met al was het een geslaagd vrijwilligersfeest. 

De pittige tantes

Als je van iemand zegt "Dat is een pittige tante!", dan heeft dat niet altijd een positieve bijklank.

Vanmorgen fietste ik na boodschappen gedaan te hebben bij "De Helianth" naar Leiderdorp, waar ik een concert bijwoonde van "De Pittige Tantes".

Het koor van 12 vrouwen zong toonvast en enthousiast een uur lang bekende en ietwat in de vergetelheid geraakte popmuziek uit de laatste 60 jaar.


Sommige nummers waren ingetogen, sommige bruisten van energie.


De afsluiting van het concert was van de "Mama's & Papa's".

Een concertbezoeker zei, dat de zangeressen met zichtbaar plezier de liederen ten gehore brachten en dat dat goed is voor de gezondheid. Hij verwoordde precies, wat er in een column stond, die ik van een vriend doorgestuurd had gekregen en als koorzanger ruim een halve eeuw al wist.

Ik had genoten van "De Pittige Tantes". Geheel in stijl kreeg ik op weg naar huis te maken met een pittige tegenwind.

Bijkomend voordeel was wel, dat het bepaald niet koud was. Het was gewoon lekker lenteweer.

Scannerloop

Onze scanner/printer was kapot. Nu kun je iets meteen vervangen, maar je kunt ook proberen om het te laten repareren. Wij kozen voor het laatste. Zodoende vertrok ik om half 10 naar de Hogewoerd, waar ik de scanner naar de Inktspecialist bracht.
Mijn vrouw was al naar De Lier vertrokken, waar zij een cursus fruitbomen snoeien volgde. 

Op de terugweg naar huis deed ik nog wat boodschappen bij "De Helianth". Thuis gekomen hing ik de was op en trok mijn sportkleding aan. Ik zou vandaag in de voorbereiding op de Marathon van Leiden een halve marathon lopen. Dat deed ik voor een flink deel over het parcours van 2011.
Met het oog op de drinkposten liep ik de route tegendraads, hetgeen menigeen zal verbazen. Wie heeft mij wel eens tegendraads meegemaakt?
Langs de rand van de Stevenshof, die ik bij de molen oppikte, liep ik naar de Korte Vliet en vandaag naar de landijsbaan van Voorschoten. Daar de route in de Vlietlanden anders, lees korter, geworden was, liep ik een extra slinger door de Krimwijk.

Het was prima loopweer, maar er stond op de kale polderwegen een stevige wind.
Voor de temperatuur was het fijn, want anders zou het best warm geworden zijn.

In de weilanden vanaf de molen langs de A4 naar Zoeterwoude toe zag ik een grutto.

(Klik op de foto om deze te vergroten)
In Zoeterwoude zocht ik trainingsmaat Wil Verbeij op, met wie ik in 2012 de Elfstedentocht heb gereden. 

Met deze Elfstedenmaat kon ik bij een glas water bijpraten, voordat ik de halve marathon hervatte. Bij de Miening verliet ik Zoeterwoude.

Via de Vrouwenweg liep ik naar IJshal De Vliet, waar ik een gevulde koek kocht. Ik had net te weinig eten meegenomen. En als je honger krijgt, ben je te laat.

Langs de Korte Vliet liep ik terug naar huis met wederom 21 trainingskilometers in de benen.
Thuisgekomen werd ik gebeld door de Inktspecialist, dat de scanner/printer klaar was. Na me gedoucht en gegeten te hebben haalde ik deze weer op na op de fiets een ommetje gemaakt te hebben om de benen los te rijden. Aan de 21 kilometer hardlopen werd 33 kilometer fietsen toegevoegd.

Huigsloot

Vanmorgen zou ik naar Nieuw-Vennep fietsen, waar mijn zus Riet haar verjaardag vierde. Op weg er naar toe moest ik in Leiderdorp een paar sloffen afleveren. Ajax had ze niet meer nodig....

Via de Munnikenpolder, waar we maandag weer beginnen met de gezamenlijke droogtraining van IJVL en VIJL, fietste ik met de harde wind in de rug langs de Does naar Hoogmade.

Daar pikte ik een stuk van de route van de Leiden Marathon op, waar ik volgende maand het punt van de halve marathon fit hoop te passeren. Daarna begint het aftellen.

Langs de Braassemermeer fietste ik naar de Haarlemmermeer, waar ik via de Lisserweg en de Rijnlanderweg naar de plek van bestemming trapte. De meeste zussen waren al aanwezig. Beginnend met een stuk aardbeientaart had ik een gezellige middag met een hapje en een drankje.
Rond half 4 zat ik weer op de fiets, ditmaal met tegenwind. Ik koos ervoor om een iets andere route te nemen dan gebruikelijk. Via de Kaagweg kwam ik op de Huigsloterdijk, genoemd naar het buurtschap Huigsloot. 

In zijn kinderjaren woonde mijn vader aan de Huigsloterdijk. Hij vertelde, dat hij in Abbenes naar school ging en daar iedere dag lopend naar toe ging. Het was ten tijde van de Eerste Wereldoorlog.

Ik reed over de Ringvaart langs de Kagerplassen om via Warmond naar de Sleutelstad terug te fietsen. Veel plaatsen aan de route van de Molen- en Merentocht heb ik tijdens de fietstocht van 54 kilometer aangedaan.